Magnesiumsuppletie wordt steeds populairder. Waarom? Chronisch latent tekort komt steeds vaker voor bij de algemene bevolking en dat terwijl magnesium onmisbaar is. Magnesium is namelijk betrokken bij meer dan 300 fysiologische processen in je lichaam!

Magnesium is het op drie na meest voorkomende mineraal in het lichaam. Magnesium is een activator in meer dan 300 metabolische reacties, waaronder energieproductie, synthese van eiwit en nucleïnezuur, celgroei en -deling en bescherming van celmembranen.

Als calciumantagonist reguleert het de neurotransmitters, spiercontractie en –ontspanning en heeft zo invloed op onder meer mentale functies, (hart)spierfunctie, neuromusculaire aansturing, spiertonus en bloeddruk. Het is dus vanzelfsprekend dat een tekort tot gevolg heeft dat het lichaam gaat disfunctioneren.

Calcium:magnesium

Calcium en magnesium zijn tegenpolen, maar opereren als een team. Bijvoorbeeld:

• Calcium bestaat voornamelijk buiten de cellen, terwijl bijna alle magnesium binnen de cellen wordt aangetroffen.
• Calcium prikkelt de zenuwen; magnesium kalmeert ze.
• Calcium met kalium zorgt ervoor dat spieren samentrekken, maar magnesium is nodig om spieren te laten ontspannen.
• Calcium is nodig voor de stollingsreactie—essentieel voor wondgenezing—maar magnesium zorgt ervoor dat het bloed vrij blijft stromen en voorkomt abnormale verdikking wanneer stollingsreacties gevaarlijk zouden zijn.
• Calcium zit vooral in de botten en geeft ze veel van hun hardheid, terwijl magnesium vooral in zachte structuren zit. Botmatrix, de zachte structuur in het bot, bevat eiwitten en magnesium en geeft de botten enige flexibiliteit en weerstand tegen broosheid.

Calcium kan niet optimaal worden gebruikt zonder een juiste magnesiumbalans. Uit onderzoek blijkt dat de calciuminname 2 tot 2,5 keer zo snel is gestegen als de magnesiuminname. Daardoor is de verhouding calcium/magnesium gestegen en kan het oplopen tot 5:1. De ideale verhouding is 1:1 tot 2:1. De 2:1 verhouding is afkomstig van Franse magnesiumonderzoeker Jean Durlach als niet te overschrijden bovengrens.

Magnesiumtekort

Om gezond te blijven, zou de gemiddelde volwassen man 350 mg en de gemiddelde volwassen vrouw 300 mg per dag moeten binnenkrijgen. Tweederde van de bevolking in de Westerse wereld haalt de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid van magnesium niet (1). Dit komt mede doordat het magnesiumgehalte van voedingsmiddelen geleidelijk afneemt als gevolg van voedselbewerking. Andere oorzaken van magnesiumtekort zijn ziekten, stress, drugs, alcohol en cafeïne consumptie. Ernstig magnesiumtekort is zeldzaam, maar chronisch latent tekortkomt veel voor bij de algemene bevolking en zelfs meer bij mensen die lijden aan een aantal chronische ziekten of stress (2).

Magnesium en stress

Magnesiumtekort en stress zijn beide veelvoorkomende aandoeningen onder de algemene bevolking, die na verloop van tijd het risico op gevolgen voor de gezondheid kunnen vergroten. Talrijke studies, zowel in preklinische als klinische settings, hebben de interactie van magnesium met belangrijke mediatoren van de fysiologische stressrespons onderzocht en hebben aangetoond dat magnesium een remmende sleutelrol speelt bij de regulatie en neurotransmissie van de normale stressrespons. Bovendien is een lage magnesiumstatus gemeld in verschillende onderzoeken naar voedingsaspecten bij personen die lijden aan psychologische stress of bijbehorende symptomen. Deze overlap in de resultaten suggereert dat stress het magnesiumverlies zou kunnen vergroten, waardoor een tekort kan ontstaan; en op zijn beurt kan een magnesiumtekort de gevoeligheid van het lichaam voor stress vergroten, wat resulteert in een vicieuze cirkel van magnesium en stress. Magnesiumsuppletie laat voordelen zien bij gestreste maar verder gezonde proefpersonen. (2)

Magnesiumsuppletie

Klinische onderzoeken suggereren dat magnesiumsuppletie bloeddrukverlagende effecten en effectief is bij het behandelen en voorkomen van vele (chronische) ziekten, zoals:

• stress, angst en depressie
• insulineresistentie
• diabetes mellitus type 2
• hypertensie
• hyperlipidemie
• hart- en vaatziekten
• migraine
• ADHD
• Astma
• PMS
• zwangerschapsvergiftiging
• osteoporose
• gehoorbeschadiging en oorsuizen
• de ziekte van Alzheimer

Magnesium en Alzheimer

De ziekte van Alzheimer wordt vaak verkeerd gediagnosticeerd. De helft van de mensen gediagnosticeerd met Alzheimer lijdt aan hersentoxiciteit, als gevolg van levenslange ophoping van toxines, chemicaliën en tekorten aan voedingsstoffen, die normale ontgifting verhindert. Het verband tussen magnesiumtekort, de aanwezigheid van zware metalen en de ziekte van Alzheimer kan niet over het hoofd worden gezien. Al in 1990 verklaarde de wereldberoemde magnesiumonderzoeker dr. Jean Durlach: “Magnesiumuitputting, met name in de hippocampus (dat deel van de hersenen dat wordt geassocieerd met korte- en langetermijngeheugen), lijkt een belangrijke pathogene factor te zijn in de ziekte van Alzheimer. Het wordt geassocieerd met een hoge aluminiumopname in hersenneuronen.” (3)

Bronnen: Pubmed, National Library of Medicine, Healthy Indeed Welness